Zoek naar onze Reviews

woensdag 10 februari 2010

Vancouver 2010

Onze Rating = 52/100

Vanaf 12 februari zit heel Nederland weer aan de buis gekluisterd om de medaillejacht van het Nederlands team op de Olympische winterspelen in Vancouver te aanschouwen. Met Vancouver 2010 brengt SEGA ons de officiële game van de winterspelen, zodat we ook zelf kunnen strijden om het eremetaal.

Na het opstarten van de game zien we dat je slechts keuze hebt uit drie speltypes, namelijk training, Olympic games en challenges. Vancouver 2010 kent in totaal veertien evenementen die bestaan uit acht verschillende sporten, namelijk alpineskiën, schansspringen, freestyle skiën, snowboarden, short track schaatsen, skeleton, rodelen en bobsleeën. Dit is echter erg weinig, de echte winterspelen bestaan namelijk uit respectievelijk vijftien sporten en veertig evenementen.

Voor de Nederlanders is het natuurlijk enorm teleurstellend dat het langebaanschaatsen niet speelbaar is. Verder mist de game de sporten curling, schaatsen biatlon, kunstrijden, Noordse combinatie en ijshockey. Je hebt echter nog wel de keuze om alle beschikbare evenementen online te spelen, maar al met al kun je concluderen dat de game qua verschillende modi enorm tekort schiet. Een Career Mode zou dan ook een welkome toevoeging zijn geweest.

Weinig uitdaging

Er zijn in alle events helaas geen kwalificaties of halve finales. Alles speelt zich meteen af in de finale waarbij je telkens maar maximaal vier tegenstanders hebt. De uitdaging is dus ver te zoeken, een medaille heb je namelijk zo in de pocket.

Het button bashen is (helaas) ook aanwezig in de game, echter wel in mindere mate dan bij eerdere games gebaseerd op de Olympische spelen. Vooral bij het short track schaatsen heb je met eindeloos button bashen te maken. Bij de rest van de sporten heb je dit vooral bij de start.

De gameplay van Vancouver 2010 biedt ook vrij weinig afwisseling. Het sturen wordt veelal gedaan met de achterste triggers of met de analoge sticks en verder gebruik je bij de meeste sporten weinig andere knoppen. Kortom, de gameplay is weliswaar altijd simpel en ‘arcade’, maar het biedt simpelweg niet genoeg afwisseling en uitdaging.

Vancouver 2010 biedt dus over het algemeen te weinig uitdaging, maar gelukkig kent de game ook pluspunten. De Challenges-modus is namelijk wel een goede toevoeging aan het spel. Hierin moet je specifieke opdrachten vervullen in één discipline. Natuurlijk zijn standaard time trials speelbaar in deze modus, maar je kunt ook aan de slag met leukere, originelere challenges. Zo moet je bijvoorbeeld een minimumsnelheid bereiken in een afdaling bij het skiën


Geen opmerkingen:

Een reactie posten